oynaq

oynaq
1.
sif.
1. Mütəhərrik, oynar, oynayan, daim hərəkətdə olan. O baxışlarda dalğadan oynaq; Bir şəfəq var ki, nurdan şəffaf! A. Ş.. <Elxan:> . . Qaldıracağım azadlıq bayrağının oynaq dalğaları <Solmazın> gülgün çöhrəsini öpəcəkdir. C. C..
2. Oynağan, şux. Qapı laybalay açıldı. Gülər ürkək və oynaq bir dağ keçisi kimi irəli yeridi. C. C.. Sən mənim köhlənim, oynaq atımsan; Mənim yaman gündə ehtiyatımsan. M. Müş.. // məc. Şux, şən, gümrah. Həmişə sərt görünən Mərdan indi oynaq bir hal alaraq nəşə saçırdı. Ç.. // məc. Cilvəli, işvəkar, şux. Oynaq qız. – Elə bil ki, lap təzəcə toy eləmiş; Cavandılar; Necə oynaq, necə şıltaq; Mehribandılar. B. V..
3. məc. İfadəli, təsirli, canlı; danışığa, sözə, üsluba yüngüllük, oynaqlıq, gözəllik verən. Oynaq dil. Oynaq ifadələr. – <Cabbarlının> əsərlərindəki qanadlı sözlər, oynaq cümlələr dillərdə dolaşırdı. S. Rəh..
2.
is. anat. Buğum, məfsəl.
3.
bax oylaq. Tərpətdi düzlərlə Qanığa tərəf; Qaçaqlar oynağı Samuxa tərəf. H. K. S.. Şirnuxu kəndinin yanında, Nəbi ilə Həcərin oynaqlarından birisi olan Şırlanbulağın yanında, sıx palıdlı meşədə düşdük. S. R..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • məfsil — ə. oynaq, buğum, bənd …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • oynar — sif. 1. Oynayan, bir yerdə durmayan, qərar tapmayan, daim hərəkətdə olan, tərpənən. 2. Rəqqas, kəfgir (saatda). 3. məc. Oynaq (bax oynaq 1 2 ci mənada) …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bəçik — (Kəlbəcər) qıçda və qolda olan oynaq(lar). – O qədər gəzmişəm ki, bəçiklərim ağrıyır …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • cacıx — I (Gədəbəy, Xanlar, Qazax, Ordubad, Şəmkir, Tovuz) bax cajıx. – Cacıxdan yaxşı doyğa pişer (Qazax); – Cacığı turşuya qoyullar, duz töküllər, ye:llər (Gədəbəy); – Cacıx həbələ özəhliyir, soyursan qabığın yi:rsən (Ordubad) II (Basarkeçər) oynaq. –… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • cağ — I (Daşkəsən, Xanlar) barmaqların ayaq pəncəsi ilə birləşdiyi oynaq. – Əyağın qatdanan yerinə cağ deyərix’ (Xanlar) II (Ağdərə, Laçın, Ordubad, Şahbuz, Zəngilan) mil <corab toxumaq üçün>. – Coravı cağnan hörürüx’ (Ağdərə); – Corab toxumağa… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • qoçüx’ — I (Basarkeçər) oynaq. – Qıçım qöçüx’dən çıxmışdı ağaşdan yıxılanda II (Basarkeçər) evin üstündə tirlər arasına üfüqi qoyulan ağaclar. – Karanın qoçüyünün biri qırılıf …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • üy — I (Goranboy) bax iv I II (Balakən, Gədəbəy, Xanlar, Qazax, Yevlax) oynaq, buğum. – Barmaxda üç üy olur (Yevlax); – Baramağımın üyləri yaman sızılde:ir (Gədəbəy); – Habulara baramaxların üyləri də:llər (Balakən) ◊ Üy vərmax (Zaqatala) – həddindən… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • bənd — f. 1) bağ, ip; 2) suyun qarşısını kəsmək üçün divar, sədd; 3) paraqraf (sənəddə); 4) bir neçə misradan ibarət şeir bölgüsü; 5) bağlı, əlaqədar; 6) zəncir, qandal; 7) həbs; 8) aşiq, vurğun; 9) oynaq, buğum, düyün; biclik, hiylə. Bəndi rikab… …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • fəss — ə. 1) üzük qaşı; 2) qoz, badam və s. ləpəsi; 3) sümüyün oynaq yeri; 4) m. əsil, əsas məna …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • şux — f. 1) naz, işvə; 2) oynaq, şən …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”